اثر ارکسین بر بیان ژن آروماتاز و غلظت ۱۷-β استرادیول در هسته ی ونترومدیال و ناحیه ی لترال هیپوتالاموس

مقدمه: در پژوهش های پیشین اثر و اهمیت ارکسین و استرادیول بر افزایش اشتها بررسی گردیده است. در بررسی حاضر اثر ارکسین بر ترشح استرادیول توسط نورون های هسته ونترومدیال (مرکز سیری) و ناحیه لترال (مرکز گرسنگی) هیپوتالاموس بررسی شد. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه کنترل شامل 10 عدد موش و یک گروه آزمایش شامل 30 عدد موش، که در تمام آن ها کانولا گذاری در هسته ی ونترومدیال و ناحیه ی لترال هیپوتالاموس با تکنیک استریوتکسیک صورت گرفت. بعد از دو روز دوره ی ریکاوری تزریق 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین در ناحیه هسته ی لترال هیپوتالاموس و ونترومدیال هیپوتالاموس صورت گرفت. دو ساعت بعد از تزریق، جداسازی بافت مغزی هسته ی لترال و ونترومدیال صورت گرفت. بعد از جداسازی بافت هسته ی لترال و ونترومدیال هیپوتالاموس غلظت آروماتاز با استفاده از rt-pcr و استرادیول با روش رادیوایمینواسی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: آزمایش تعیین وجود ژن آنزیم آروماتاز نشان داد تزریق دوزهای 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین در بافت های هسته ی لترال تالاموس و ونترومدیال هیپوتالاموس موجب سنتز آنزیم آروماتاز شده است. اندازه گیری هورمون 17 بتا استرادیول در بافت های هسته ی ونترومدیال و هسته ی لترال هیپوتالاموس نشان داد تزریق 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین سبب افزایش معنی دار (05/0p≤) هورمون 17 بتا استرادیول شد. این افزایش، در دوزهای 2 و 4 میکروگرم ارکسین بیش از 4 میکروگرم مشاهده گردید. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد نورون های ترشح کننده ی استرادیول در ناحیه ی ونترومدیال هیپوتالامیک و ناحیه لترال هیپوتالامیک وجود دارد.